《论语》学而篇带拼音

1、VZ 1yu exu eer ；sh 1 x i zh 1b u y i yu e 11 uyou1、子曰学而时习之,不亦说乎？有P e ng z iyu d n f a ng lai b uy i 1 e hur e nbu朋自远方来，不亦乐乎？人不zh 1er b u y u nbuy i j u n z ihu知， 而不愠,不亦君子乎？”y 6 u z i yu eq 1 w e i r e n y e xi a o t ierh a o fan2、有子曰:“其为 人也孝弟，而好犯sh a ng1 v V;zh e xi an y ib u h a o f a n sh a ngerh

2、a o zu 6上者,鲜矣;不好犯上,而好作lu d n zh ew e i :zh I y 6 u y ej un z i w ubenb Q n 1 i乱者,未之有也。君子务本,本立er d a o sh e ng xi a ot i y e zh eq i w e i r e nzh 1ben而道生 。孝弟也者,其为人之本yu与？ ”z i yu eqi a o y a n1 i n g s exi a n y i r e n3、 子曰:巧言令 色，鲜 矣仁。”z e n z i yu ew ur i s a n x i ng w u sh e n w e i re n4、 曾子曰：“吾

3、日三省 吾 身。为人m 6u er b uzh d ng h uy u peng you jiao er bu xin谋而不忠乎 ?与朋友交而不信hu乎chu a n? 传z i yu eb u x i hu 不习乎d a o qi? ”a n ch e ngzh I gu 6 j i ng sh ier5、 子曰道：千乘之国，敬事而ydn ji e ：y d ng er ai r e n sh im i n y i sh 1言,节用而爱人，使民以时。”z i yu ed i z ir u z e xia o ch u z e ti jiner6、 子曰弟子入则 孝，出则弟，谨而x i n f

4、a a i zh d ng0rqInrOnxi.ngy6uyiil信，汎爱众，而亲 仁，行有余/i z e7 ,则y i以xu e w e n学 文。”z i xi a yu exi a nxidnyis sh i f um u rL e ng7、子夏曰 r贤贤 易色；事父母能ji e q 11 i sh i j u n n e ng zh i q 1 sh e ny d p O ng竭其力；事君，能致其身；与朋you jiao ydn er you x i n su I yu e w e i xu ew u b i友交，言而有 信。虽曰 未 学,吾必w e i zh I xu e y i谓

5、之 学矣/z i yu ejdnzi b u zh d ng z e b u w e ixu ez e8、子 曰 君子，不重则不威;学则b u g uzh u zh 6 ng x i n w u y 6 u b u r u j i zh egu 0不固。主忠信。无友不如己者；过z e w u dan g a i 则勿惮 改/z e n z i yu esh e n zh 6 ng zhu I yu a n m i ri d e gu 19、曾子曰：“慎终追远，民德归h d u y i厚矣/z i qin wen y u z i g d ng yu e f u z i zh iyush i10、

6、子禽问于子 贡曰：夫子至于就是b a ng ye b i wen q i zh e ng qi u zh 1 y u y iyuzh i邦 也，必闻其政，求 之与，抑与之y uz i g d ng yu ef u z i w e n li a ng g o ng jia n与？ ”子 贡曰：“夫子温、良、恭、俭、r a ng y i d e zh If u z i zh 1 qi u zh I y eq 1zh u让以得之。夫子之求之也,其诸y i h u r e n zh I qi u zh I y u 异乎人 之 求 之与？”z i yu eq 、 i u z a igu a n q i

7、zh i f u mogu a n q 111、子 曰父在,观其志；父没,观其x i ng sanni a n w u g a i yu f u zh 1 d a ok ew e i行；三年无改 于父 之道,可谓xi a o y i孝 矣。”y 6 u z iyu e1 i zh Iy o ng h e w e i gu1xi a n12、 有子曰:“礼之用，与为贵。先w a ng zh I da o s Iw ev i m e ixi a o da you:乙h Iyou王之道，斯为美o 小 大 由之,有su 6 b u x 1 ng zh 1h eer h e1 % v d v / b u

8、 y 1 1 1 ji e zh Iy 1所不 行o知与 而与，不以礼节之,亦b u k e x i ng ye不可 行也。”y 6 u z iyu ex i ij i n y u y i y a n k ef uy e13、有子曰 :“信近于义，言可复复也；g o ng jin yu 1 iyu a n ch ir u y e y I n b ush Iq 1恭近于礼,远耻辱也；因 不失其q I n y i k ez o ng ：y e亲1,亦可 宗 也OZ 1y】LI ej u n z ish i w uqi u b a ojuw u qi udn14、子曰君子食无求 饱,居无求安，m i

9、n ;sh i ersh e n yuy a n ji uy dud a oer zh e n;?y a n I于事而慎于言,就有道而正焉k ewe i h a oxu ey e yV1可谓好学也已/VZ 1g d ng yu eP 1 n er w uch a n f uer w u jiaoh e15、子贡曰:贫而无谄，富而无骄,何r u1z i yu ek ey ev e i ru d p i n er 1 e fu er如?子曰可也o未 若贫而乐，富而h a01 i1 VVzh e y ez igong yu esh Iyli nr uqi e好礼者也/子贡曰：诗云，如切r uCU 0r uzhu 6 r um 6如磋!如琢如磨yu ec i y esh ik e yu曰严赐也!始可与w a ng er zh I1 a i 2:h