三字经完整版带拼音

1、三 字 经rénzhchxìngbnshàn人之初,性本善。xìngxingjìnxíxingyun性相近,习相远。gubújiàoxìngniqin苟不教,性乃迁。jiàozhdàoguìyzhun教之道,贵以专。xmèngmzélínch昔孟母，择邻处。zbùxuéduànjzhù子不学，断机杼。dòuynshnyuyìfng窦燕山，有义方。jiàowzmíngj

2、ùyáng教五子，名俱扬。yngbújiàofùzhguò养不教，父之过。jiàobùyánshzhduò教不严，师之惰。zbùxuéfisuyí子不学，非所宜。yòubùxuélohéwéi幼不学，老何为。yùbùzhuóbùchéngqì玉不琢，不成器。rénbùxuébùzhyì人不学，不知义。w

3、32;irénzfngshàoshí为人子，方少时。qnshyuxílyí亲师友，习礼仪。xingjilíngnéngwnxí香九龄，能温席。xiàoyúqnsudngzhí孝于亲，所当执。róngsìsuìnéngrànglí融四岁，能让梨。tìyúzhngyíxinzh弟于长，宜先知。shuxiàotìcìjiànwén首孝弟，次见闻。zhmu

4、shùshímuwén知某数，识某文。yérshíshíérbi一而十，十而百。biérqinqinérwàn百而千，千而万。sncáizhtindìrén三才者，天地人。sngungzhrìyuèxng三光者，日月星。sngngzhjnchényì三纲者，君臣义。fùzqnffùshùn父子亲，夫妇顺。yuchnxiàyuqidng曰春夏，曰秋冬。csìshíy&#

5、249;nbùqióng此四时，运不穷。yunánbiyuxdng曰南北，曰西东。csìfngyìnghzhng此四方，应乎中。yushuhumùjnt曰水火，木金土。cwxíngbnhshù此五行，本乎数。yurényìlzhìxìn曰仁义，礼智信。cwchángbùróngwn此五常，不容紊。dàoliángshmàishjì稻粱菽，麦黍稷。cliùgrénsushí此六谷

6、，人所食。mniúyángjqunsh马牛羊，鸡犬豕。cliùchùrénsusì此六畜，人所饲。yuxnùyuijù曰喜怒，曰哀惧。àiwùyùqqíngjù爱恶欲，七情具。páotgémùshíjn匏土革，木石金。syzhúnibyn丝与竹，乃八音。gozngzfùérshn高曾祖，父而身。shnérzzérsn身而子，子而孙。zìzsnzhìxu

7、25;nzng自子孙，至玄曾。nijizúrénzhlún乃九族，人之伦。fùznffùcóng父子恩，夫妇从。xingzéyudìzégng兄则友，弟则恭。zhngyòuxùyuypéng长幼序，友与朋。jnzéjìngchénzézhng君则敬，臣则忠。cshíyìrénsutóng此十义，人所同。fánxùnméngxjingji凡训蒙，须讲究。xiá

8、ngxùngmíngjùdòu详训诂，明句读。wéixuézhbìyuch为学者，必有初。xioxuézhngzhìsìsh小学终，至四书。lúnyzhèrshípin论语者，二十篇。qúndìzjìshànyán群弟子，记善言。mèngzzhqpinzh孟子者，七篇止。jingdàodéshurényì讲道德，说仁义。zuòzhngyngzsb作中庸，子思

9、笔。zhngbùpinyngbúyì中不偏，庸不易。dàxiodàizhùljì大小戴，注礼记。shùshèngyánlyuèbèi述圣言，礼乐备。yuguófngyuysòng曰国风，曰雅颂。hàosìshdngfngyng号四诗，当讽咏。shjìwángchnqizuò诗既亡，春秋作。yùbobinbiéshànè寓褒贬，别善恶。snzhuànzhyug

10、ngyáng三传者，有公羊。yuzushìyugliáng有左氏，有谷梁。jngjìmíngfngdúz经既明，方读子。cuqíyàojìqíshì撮其要，记其事。wzzhyuxúnyáng五子者，有荀扬。wénzhngzjílozhung文中子，及老庄。jngztngdúzhsh经子通，读诸史。koshìxìigrave;zhzhngsh考世系，知终始。zìxnóngzhìhu

11、5;ngdì自羲农，至黄帝。hàosnhuángjshàngshì号三皇，居上世。tángyuyúhàoèrdì唐有虞，号二帝。xingyxùnchngshèngshì相揖逊，称盛世。xiàyuyshngyutng夏有禹，商有汤。zhuwénwchngsnwáng周文武，称三王。xiàchuánzjitinxià夏传子，家天下。sìbiziqinxiàshè四百载，迁夏社。tn

12、gfáxiàguóhàoshng汤伐夏，国号商。liùbizizhìzhòuwáng六百载，至纣亡。zhuwwángshzhzhòu周武王，始诛纣。bbizizuìchángji八百载，最长久。zhuzhédngwánggngzhuì周辙东，王纲坠。Chnggngshàngyóushuì逞干戈，尚游说。shchnqizhngzhànguó始春秋，终战国。wbàqiángqxi&

13、#243;ngch五霸强，七雄出。yíngqínshìshjinbìng嬴秦氏，始兼并。chuánèrshìchhànzhng传二世，楚汉争。gozxnghànyèjiàn高祖兴，汉业建。zhìxiàopingwángmngcuàn至孝平，王莽篡。gungwxngwéidnghàn光武兴，为东汉。sìbiniánzhngyúxiàn四百年，终于献。wèishwúzhn

14、ghàndng魏蜀吴，争汉鼎。hàosnguóqìlingjìn号三国，迄两晋。songqíjìliángchénchéng宋齐继，梁陈承。wéináncháodjnlíng为南朝，都金陵。biyuánwèifndngxi北元魏，分东西。ywénzhuygoqí宇文周，与高齐。dàizhìsuíyìty迨至隋，一土宇。búzàichuanshtngx

15、9;不再传，失统绪。tánggozqyìsh唐高祖，起义师。chúsuíluànchuàngguój除隋乱，创国基。èrshíchuánsnbizi二十传，三百载。liángmièzhguónigi梁灭之，国乃改。liángtángjìnjíhànzhu梁唐晋，及汉周。chngwdàijiyuyóu称五代，皆有由。yánsòngxngshòuzhushàn炎

16、宋兴，受周禅。shíbchuánnánbihùn十八传，南北混。liáoyjndìhàofn辽与金，帝号纷。dàimièliáosòngyóucún迨灭辽，宋犹存。zhìyuánxngjnxùxi至元兴，金绪歇。yusòngshìyìtongmiè有宋世，一同灭。bìngzhngguójinróngdí并中国，兼戎狄。míngtàizji

17、qnsh明太祖，久亲师。chuánjiànwénfngsìsì传建文，方四祀。qinbijngynglèsì迁北京，永乐嗣。dàichóngzhnméishnshì迨崇祯，煤山逝。qngtàizyngjngmìng清太祖，膺景命。jìngsìfngkèdàdìng靖四方，克大定。zhìxuntngnidàtóng至宣统，乃大同。shíèrshìqngzu&#

18、242;zhng十二世，清祚终。dúshzhkoshílù读史者，考实录。tnggjnruòqnmù通古今，若亲目。kuérsongxnérwéi口而诵，心而维。cháoyúsxyús朝于斯，夕于斯。xzhòngníshxiàngtuó昔仲尼，师项橐。gshèngxiánshàngqínxué古圣贤，尚勤学。zhàozhnglingdúllún赵中令，读鲁论。bj&#

19、236;shìxuéqiqín彼既仕，学且勤。ppúbinxiozhújin披蒲编，削竹简。bwúshqizhmin彼无书，且知勉。tóuxuánliángzhucìg头悬梁，锥刺股。bbújiàozìqínk彼不教，自勤苦。rúnángyíngrúyìngxu如囊萤，如映雪。jisupínxuébúchuò家虽贫，学不辍。rúfùxnrú

20、;guàjio如负薪，如挂角。shnsuláoyóukzhuó身虽劳，犹苦卓。sloquánèrshíq苏老泉，二十七。shffèndúshjí始发奋，读书籍。bjìloyóuhuchí彼既老，犹悔迟。rxioshngyízos尔小生，宜早思。ruòliánghàobshíèr若梁灏，八十二。duìdàtíngkuídushì对大廷，魁多士。bjì

21、chéngzhòngchngyì彼既成，众称异。rxioshngyílìzhì尔小生，宜立志。yíngbsuìnéngyngsh莹八岁，能咏诗。mìqsuìnéngfùqí泌七岁，能赋棋。byngwùrénchngqí彼颖悟，人称奇。ryòuxuédngxiàozh尔幼学，当效之。càiwénjnéngbiànqín蔡文姬，能辨琴。xièdàoyùnnéngyngyín谢道韫，能咏吟。bnzqicngmn彼女子，且聪敏。rnánzdngzìjng尔男子，当自警。tángliúyà